Nire argazki artxiboari errepaso bat ematen, jendea eguneroko gauzak egiten erakusten duten argazkiak gero eta gehiago gustatzen zaizkidala konturatu naiz. Jendea, bere eguneroko bizitza lasai egiten baten bat begira dutela jakin gabe, behatzea gustatzen zait. Argazki “lapurtuak” deitzen zaie hauei.
Badira argazki arlo honen aldekoak direnak eta baita aurka daudenak ere. Nire iritzi xumetik, askotan, jende horrek behatua izaten hari dela jakingo balu, argazkiak xarma horren zati handi bat galduko lukeela iruditzen zait, baina baita ere, norberaren irudia errespetatu beharrekoa dela deritzot.
Guzti honekin, ateratzen dudan ondorioa honakoa da: “lapurtuak” egitea, oso jarduera askea da, beti ere, pertsonei min edo iraindu gabeko asmoarekin argazkiztatzen ditugunean.
Argazki "lapurtuak" ateratzean bizitzaren naturaltasuna azaleratzen da. Oso ondo Ainara Zarautz aukeratzeagatik jajaja
ResponderEliminarZarautzen 'naturalak' zeate ta es lo que tiene, jejeje! Muxu bat Julen!!!
ResponderEliminarErrespetuz bada beti, nik ez dut inolako arazorik ikusten. Nahita edo nahi gabe beti gaude kamara baten begiradaren azpian. Honek "Gran Hermano" dirudi ;).
ResponderEliminarBa bai, arrazoi dezu Ichitaka! Eskerrik asko zure komentarioagatik!
ResponderEliminarGoiko guztiyakin ados nao ni, jejejejeje.:)
ResponderEliminarmxuuu!
Eskerrik asko Goiz! Beste muxu bat zutzat! MMMUA!
ResponderEliminar